พระราชบัญญัติชดเชยค่าภาษีอากรสินค้า ส่งออกที่ผลิตในราชอาณาจักร พ.ศ. ๒๕๒๔ มาตรา 18 บัญญัติว่า “การจ่ายเงินชดเชยให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์วิธีการ เงื่อนไขและกำหนดเวลาที่คณะกรรมการกำหนดตามมาตรา 11 (4) โดยให้กรมศุลกากรจ่ายเป็นบัตรภาษีเพื่อให้ผู้มีสิทธิได้รับเงินชดเชยนำไปชำระภาษีอากรดังต่อไปนี้
(1) ภาษีอากรที่กรมศุลกากรกรมสรรพากร หรือกรมสรรพสามิตจัดเก็บซึ่งผู้มีสิทธิได้รับเงินชดเชยมีหน้าที่ต้องเสีย
(2) ภาษีหัก ณ ที่จ่าย ซึ่งผู้มีสิทธิได้รับเงินชดเชยมีหน้าที่ต้องนำส่งตามประมวลรัษฎากร
(3) ภาษีอากรที่กรมศุลกากรกรมสรรพากร หรือกรมสรรพสามิต จัดเก็บแทนราชการส่วนท้องถิ่น ซึ่งผู้มีสิทธิได้รับเงินชดเชยมีหน้าที่ต้องเสีย
(4) ภาษีอากรอื่นที่คณะกรรมการเห็นสมควรให้นำบัตรภาษีไปชำระได้”