พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 169 ได้ให้อำนาจกับพนักงานศุลกากรในการสันนิษฐานไว้ก่อนว่าได้นำเข้าสินค้ามาผิดกฎหมายศุลกากรไม่ว่าจะเป็นการลักลอบนำสินค้าเข้ามา หรือ หลีกเลี่ยงข้อห้าม ข้อกำกัด หากพบเห็นว่ามีบุคคลใดมีสิ่งของนั้นในครอบครอง ดังนั้น เพียงแต่การพบเห็นว่ามีสิ่งของนั้นในครอบครองก็สามารถสันนิษฐานได้เลยว่ากระทำผิดกฎหมายพระราชบัญญัติศุลกากร
มาตรา 169 บัญญัติว่า “ถ้าพนักงานศุลกากรพบว่าบุคคลใดมีสิ่งอันจะพึงต้องริบตามพระราชบัญญัตินี้ไว้ในครอบครอง ให้บันทึกข้อเท็จจริงที่ตนเองได้พบเห็นไว้เป็นหลักฐานโดยให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าข้อเท็จจริงที่จดแจ้งไว้ในบันทึกนั้นเป็นความจริง และผู้นั้นได้นำสิ่งนั้นเข้ามาโดยมิชอบด้วยกฎหมายหรือนำเข้ามาโดยยังมิได้ผ่านพิธีการศุลกากร เว้นแต่จะพิสูจน์ได้เป็นอย่างอื่น
ให้นำความในวรรคหนึ่งมาใช้บังคับกับการกระทำความผิดตามกฎหมายว่าด้วยการส่งออกไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้า และกฎหมายว่าด้วยการควบคุมการแลกเปลี่ยนเงินด้วย”