มาทำความรู้จักมาตรา 15 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ป.พ.พ.) การเริ่มสภาพบุคคลและการสิ้นสุดลง
มาตรา 15 บัญญัติว่า “สภาพบุคคลย่อมเริ่มแต่เมื่อคลอดแล้วอยู่รอดเป็นทารกและสิ้นสุดลงเมื่อตาย ทารกในครรภ์มารดาก็สามารถมีสิทธิต่าง ๆ ได้ หากว่าภายหลังคลอดแล้วอยู่รอดเป็นทารก”
สภาพบุคคลธรรมดาเริ่มต้นเมื่อใด?
= สภาพบุคคลของมนุษย์จะเริ่มต้นเมื่อคลอดออกมาแล้วและมีชีวิตอยู่ได้ โดยไม่จำเป็นต้องมีอายุครบกำหนด
สภาพบุคคลธรรมดาสิ้นสุดเมื่อใด?
= สภาพบุคคลจะสิ้นสุดลงเมื่อบุคคลนั้นเสียชีวิต
สิทธิของทารกในครรภ์
แม้ทารกจะยังอยู่ในครรภ์มารดา แต่ก็สามารถมีสิทธิบางอย่างได้ เช่น สิทธิในการรับมรดก หากภายหลังคลอดออกมาแล้วมีชีวิตอยู่
ความสำคัญของมาตรา 15 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ป.พ.พ.)กำหนดจุดเริ่มต้นและสิ้นสุดของความเป็นบุคคล: เป็นหลักพื้นฐานในการพิจารณาถึงสิทธิและหน้าที่ของบุคคลตามกฎหมาย คุ้มครองสิทธิของทารกในครรภ์ ทำให้ทารกในครรภ์ได้รับการคุ้มครองทางกฎหมายในบางกรณี เป็นฐานในการพิจารณาคดี มาตรา 15 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ป.พ.พ.) ถูกนำไปใช้ในการพิจารณาคดีต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสภาพบุคคล เช่น คดีมรดก คดีเกี่ยวกับสิทธิของเด็ก เป็นต้น ยกตัวอย่าง คดีมรดก หากบิดามารดาเสียชีวิตขณะที่บุตรยังอยู่ในครรภ์ บุตรคนนั้นก็มีสิทธิได้รับมรดกตามกฎหมาย คดีเกี่ยวกับสิทธิของเด็ก มาตรา 15 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ป.พ.พ.)ใช้เป็นหลักฐานในการพิสูจน์ว่าเด็กคนหนึ่งมีสิทธิได้รับการดูแลและอุปการะจากบิดามารดา
มาตรา 15 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ป.พ.พ.) เป็นบทบัญญัติที่สำคัญในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เนื่องจากกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการเริ่มต้นและสิ้นสุดของสภาพบุคคล รวมทั้งให้การคุ้มครองสิทธิของทารกในครรภ์ ซึ่งมีผลต่อการพิจารณาคดีและการบังคับใช้กฎหมายในหลายด้าน