เจาะลึกความก้าวหน้าในอาชีพราชการ ทำไมถึงไม่โตสักที

Author:
ช่วยแชร์ต่อนะครับ

ความก้าวหน้าในอาชีพราชการนับเป็นเป้าหมายที่สำคัญของบุคลากรภาครัฐหลายคน อย่างไรก็ตามเส้นทางสู่ความสำเร็จในระบบราชการนั้นมักมาพร้อมกับความท้าทายและอุปสรรคที่หลากหลาย ปัจจัยหลายประการส่งผลให้การเลื่อนตำแหน่งในระบบราชการเป็นไปได้ยาก ดังนี้:

1. ระบบอาวุโส:

แม้ว่าในปัจจุบัน หลายหน่วยงานราชการได้มีการปรับเปลี่ยนระบบการเลื่อนตำแหน่งให้มีความทันสมัยและยืดหยุ่นมากขึ้น แต่ระบบอาวุโสก็ยังคงมีบทบาทสำคัญในการพิจารณาเลื่อนตำแหน่งในบางหน่วยงาน ส่งผลให้ข้าราชการที่มีประสบการณ์และความอาวุโสมากกว่ามีโอกาสได้รับการพิจารณาก่อน แม้ว่าข้าราชการรุ่นใหม่จะมีศักยภาพและความสามารถสูงก็ตาม ระบบนี้ อาจเป็นอุปสรรคต่อการดึงดูดและรักษาบุคลากรที่มีความสามารถสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มคนรุ่นใหม่ ที่มุ่งหวังความก้าวหน้าในอาชีพที่รวดเร็วและเป็นธรรม

ตัวอย่าง: ในหน่วยงานที่ยังคงยึดถือระบบอาวุโส ข้าราชการระดับปฏิบัติการที่เพิ่งเข้ารับราชการ อาจต้องรอคอยเป็นเวลานานหลายปี กว่าจะได้รับการพิจารณาเลื่อนตำแหน่งเป็นระดับหัวหน้างาน แม้ว่าจะมีผลงานโดดเด่นและความสามารถเหนือกว่าเพื่อนร่วมงานก็ตาม ในขณะที่ ข้าราชการที่มีอายุงานมากกว่า แม้ว่าจะมีผลงานในระดับปานกลาง ก็อาจได้รับการพิจารณาเลื่อนตำแหน่งก่อน เนื่องจากมีอายุงานที่นานกว่า

2. การแข่งขันสูง:

การแข่งขันเพื่อเลื่อนตำแหน่งในระบบราชการนั้นมีความรุนแรง เนื่องจากมีจำนวนตำแหน่งที่จำกัด ในขณะที่มีข้าราชการจำนวนมากที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ยิ่งไปกว่านั้น การเปิดรับสมัครบุคคลเพื่อบรรจุและแต่งตั้งเข้ารับราชการในแต่ละครั้ง มักมีผู้สมัครจำนวนมาก ส่งผลให้เกิดการแข่งขันที่สูงตั้งแต่เริ่มต้น การแข่งขันที่สูงนี้ ทำให้ข้าราชการต้องพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน

ตัวอย่าง: ตำแหน่งนักวิเคราะห์นโยบาย ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ได้รับความนิยมในหมู่บัณฑิตจบใหม่ มักมีผู้สมัครหลายร้อยคน ในขณะที่หน่วยงานราชการ อาจเปิดรับสมัครเพียงไม่กี่อัตรา ทำให้เกิดการแข่งขันที่สูงมาก ผู้สมัครต้องมีคุณสมบัติครบถ้วน มีผลการเรียนที่ดี และมีความรู้ความสามารถที่โดดเด่น จึงจะผ่านการคัดเลือก

3. ข้อจำกัดของตำแหน่ง:

โครงสร้างของหน่วยงานราชการบางแห่ง อาจมีข้อจำกัดในเรื่องจำนวนตำแหน่ง เส้นทางการเติบโตในสายอาชีพ และงบประมาณ ส่งผลให้โอกาสในการเลื่อนตำแหน่งมีจำกัด แม้ว่าข้าราชการจะมีความสามารถและผลงานดีเด่น แต่หากไม่มีตำแหน่งว่าง ก็ไม่สามารถเลื่อนตำแหน่งได้

ตัวอย่าง: ในหน่วยงานราชการขนาดเล็ก ที่มีโครงสร้างองค์กรแบบแบนราบ อาจมีตำแหน่งระดับสูงเพียงไม่กี่ตำแหน่ง ทำให้ข้าราชการระดับปฏิบัติการ แม้ว่าจะมีความสามารถ ก็อาจต้องรอคอยเป็นเวลานาน กว่าจะมีตำแหน่งระดับสูงว่างลง และมีโอกาสได้รับการพิจารณาเลื่อนตำแหน่ง

4. ระบบประเมินผล:

แม้ว่าระบบการประเมินผลการปฏิบัติงานของภาครัฐ จะมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลงานของข้าราชการอย่างเป็นธรรม แต่ในทางปฏิบัติ ระบบการประเมินผลอาจมีข้อจำกัดในการวัดผลงานที่แท้จริงของข้าราชการได้อย่างครอบคลุม ตัวชี้วัดบางตัว อาจไม่สอดคล้องกับลักษณะงาน หรือไม่สามารถสะท้อนถึงความซับซ้อนของงานได้อย่างครบถ้วน ส่งผลให้ข้าราชการที่มีผลงานโดดเด่น ไม่ได้รับการพิจารณาอย่างเหมาะสม

ตัวอย่าง: ข้าราชการตำแหน่งครู มีหน้าที่หลักในการจัดการเรียนการสอน แต่ระบบการประเมินผล อาจให้ความสำคัญกับงานเอกสาร หรืองานอื่นๆ ที่ไม่ใช่งานสอน มากกว่า ส่งผลให้ครูที่ทุ่มเทให้กับการสอน และมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนสูง ไม่ได้รับการประเมินผลงานอย่างเป็นธรรม

5. ปัจจัยส่วนบุคคล:

ปัจจัยส่วนบุคคล เช่น ความสัมพันธ์กับผู้บังคับบัญชา การมีเครือข่ายความสัมพันธ์ หรือทัศนคติในการทำงาน ล้วนมีผลต่อโอกาสในการเลื่อนตำแหน่ง ข้าราชการที่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี มีทัศนคติเชิงบวก และทำงานร่วมกับผู้อื่นได้ดี ย่อมมีโอกาสได้รับการสนับสนุน และได้รับการพิจารณาเลื่อนตำแหน่งมากกว่า

ตัวอย่าง: ข้าราชการสองคน มีผลงานและความสามารถใกล้เคียงกัน แต่ข้าราชการคนหนึ่ง มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี ทำงานร่วมกับผู้อื่นได้ดี และได้รับการยอมรับจากเพื่อนร่วมงาน ในขณะที่อีกคนหนึ่ง มักมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน และไม่ค่อยได้รับการยอมรับ ในกรณีนี้ ข้าราชการคนแรก ย่อมมีโอกาสได้รับการพิจารณาเลื่อนตำแหน่งมากกว่า

การแก้ไขปัญหาความก้าวหน้าในอาชีพราชการที่ยากลำบากนั้น จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือจากหลายฝ่าย ทั้งภาครัฐ หน่วยงาน และตัวข้าราชการเอง โดยสามารถดำเนินการได้ ดังนี้:

1. การปรับปรุงระบบบริหารงานบุคคลภาครัฐ:

1.1 การพัฒนาระบบประเมินผล:

พัฒนาระบบประเมินผลที่วัดผลงานตามความเป็นจริง และมีความโปร่งใส ตรวจสอบได้: ระบบการประเมินผล ควรมีความครอบคลุม เป็นธรรม และสอดคล้องกับลักษณะงาน และบริบทของแต่ละหน่วยงาน โดยคำนึงถึงทั้งผลลัพธ์ และกระบวนการทำงาน รวมถึงพฤติกรรมการทำงาน เช่น ความรับผิดชอบ การทำงานเป็นทีม และการตรงต่อเวลา

เน้นการวัดผลสัมฤทธิ์ของงาน มากกว่าการวัดผลจากอาวุโส: ควรให้ความสำคัญกับผลงาน ความรู้ความสามารถ และศักยภาพของข้าราชการ มากกว่าอายุงาน หรือความอาวุโส โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในตำแหน่งที่ต้องใช้ความรู้ ความเชี่ยวชาญ และทักษะเฉพาะด้าน

นำเทคโนโลยีมาใช้ในการบริหารจัดการระบบประเมินผล: เช่น การใช้ระบบประเมินผลออนไลน์ เพื่อเพิ่มความสะดวก รวดเร็ว และโปร่งใส ลดขั้นตอนการทำงาน และลดการใช้กระดาษ รวมถึงการนำข้อมูลที่ได้จากระบบ มาใช้ในการวิเคราะห์ และพัฒนาประสิทธิภาพของระบบประเมินผล และการพัฒนาบุคลากร

1.2 การสร้างเส้นทางความก้าวหน้าในสายอาชีพ (Career Path) ที่ชัดเจน:

กำหนดเส้นทางการเติบโตในสายอาชีพที่ชัดเจน เพื่อให้ข้าราชการได้วางแผนพัฒนาตนเอง: แต่ละหน่วยงาน ควรมีการกำหนดเส้นทางการเติบโตในสายอาชีพที่ชัดเจน โดยระบุถึง ตำแหน่งงาน คุณสมบัติ ความรู้ความสามารถ ทักษะ และประสบการณ์ที่จำเป็น สำหรับการเลื่อนตำแหน่งในแต่ละระดับ รวมถึงระยะเวลา และเงื่อนไขอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้ข้าราชการ สามารถวางแผนการพัฒนาตนเอง และเตรียมความพร้อมสำหรับการเลื่อนตำแหน่งในอนาคตได้อย่างเหมาะสม

เปิดโอกาสให้ข้าราชการได้เรียนรู้และพัฒนาทักษะที่จำเป็นต่อการเติบโตในสายอาชีพ: หน่วยงาน ควรสนับสนุนให้ข้าราชการ ได้มีโอกาสเรียนรู้ และพัฒนาทักษะที่จำเป็น สำหรับการเติบโตในสายอาชีพ เช่น การเข้ารับการฝึกอบรม การดูงาน การอบรมสัมมนา การศึกษาดูงาน การเรียนรู้จากประสบการณ์จริง การหมุนเวียนในหน่วยงาน และการมอบหมายงานที่ท้าทาย

สร้างระบบพี่เลี้ยง หรือ Coaching เพื่อให้ข้าราชการได้รับคำแนะนำ และการสนับสนุนจากผู้มีประสบการณ์: ระบบพี่เลี้ยง หรือ Coaching จะช่วยให้ข้าราชการ ได้รับคำแนะนำ การแบ่งปันประสบการณ์ และการสนับสนุนจากผู้บังคับบัญชา หรือผู้มีประสบการณ์ ซึ่งจะช่วยให้ข้าราชการ สามารถพัฒนาตนเอง และเติบโตในสายอาชีพได้อย่างรวดเร็ว

1.3 การส่งเสริมการพัฒนาบุคลากร:

จัดให้มีการฝึกอบรมและพัฒนาบุคลากรอย่างต่อเนื่อง เพื่อเพิ่มพูนความรู้และทักษะ: การฝึกอบรม ควรครอบคลุมทั้ง ความรู้ ทักษะ และทัศนคติ ที่จำเป็นต่อการปฏิบัติงาน และการเติบโตในสายอาชีพ รวมถึงการพัฒนาทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 เช่น ทักษะการคิดเชิงวิพากษ์ ทักษะการแก้ปัญหา ทักษะการสื่อสาร ทักษะความร่วมมือ และทักษะการใช้เทคโนโลยี

ส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต เพื่อให้ข้าราชการมีความพร้อมต่อการเปลี่ยนแปลง: หน่วยงาน ควรส่งเสริมให้ข้าราชการ มีทัศนคติที่ดีต่อการเรียนรู้ แสวงหาความรู้ด้วยตนเอง และเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลก และสามารถปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

สร้างแรงจูงใจในการพัฒนาตนเอง โดยเชื่อมโยงการพัฒนาตนเอง กับการเลื่อนตำแหน่ง และผลตอบแทน: หน่วยงาน อาจกำหนดให้ การเข้ารับการฝึกอบรม การพัฒนาตนเอง หรือการได้รับใบรับรอง เป็นเงื่อนไขหนึ่ง ในการพิจารณาเลื่อนตำแหน่ง หรือการปรับเงินเดือน เพื่อเป็นแรงจูงใจให้ข้าราชการ เห็นความสำคัญของการพัฒนาตนเอง

1.4 การสร้างความเป็นธรรมในการแต่งตั้งโยกย้าย:

กำหนดหลักเกณฑ์การแต่งตั้งโยกย้ายที่ชัดเจนและเป็นธรรม: หลักเกณฑ์การแต่งตั้งโยกย้าย ควรมีความชัดเจน โปร่งใส ตรวจสอบได้ และเป็นธรรม โดยคำนึงถึง ความรู้ความสามารถ ประสบการณ์ ผลงาน และศักยภาพของข้าราชการ เป็นหลัก และควรเปิดเผยต่อสาธารณะ เพื่อให้เกิดความโปร่งใส

เปิดโอกาสให้ข้าราชการที่มีความสามารถได้แสดงศักยภาพ: หน่วยงาน ควรเปิดโอกาสให้ข้าราชการ ได้แสดงความสามารถ และศักยภาพ ในการปฏิบัติงาน เช่น การมอบหมายงานที่ท้าทาย การเปิดโอกาสให้เสนอความคิดเห็น การเข้าร่วมประชุม และการเป็นตัวแทนหน่วยงาน เพื่อให้ข้าราชการ ได้พัฒนาตนเอง และมีผลงานเป็นที่ประจักษ์

2. การพัฒนาตนเองของข้าราชการ:

2.1 การเพิ่มพูนความรู้และทักษะ:

ศึกษาหาความรู้และพัฒนาทักษะที่จำเป็นต่อการปฏิบัติงาน: ติดตามข่าวสาร ความรู้ และเทคโนโลยีใหม่ๆ ที่เกี่ยวข้องกับงานที่รับผิดชอบ เข้าร่วมอบรม สัมมนา และกิจกรรมต่างๆ เพื่อพัฒนาทักษะ และเสริมสร้างความรู้ ให้ทันสมัยอยู่เสมอ

เข้าร่วมการฝึกอบรมและสัมมนา เพื่อเพิ่มพูนความรู้และประสบการณ์: การเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านี้ จะช่วยให้ได้รับความรู้ และประสบการณ์ใหม่ๆ รวมถึงสร้างเครือข่าย และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กับผู้คนในวงการเดียวกัน

พัฒนาทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 เช่น ทักษะการคิดเชิงวิพากษ์ ทักษะการแก้ปัญหา ทักษะการสื่อสาร ทักษะความร่วมมือ และทักษะการใช้เทคโนโลยี: ทักษะเหล่านี้ มีความสำคัญต่อการทำงานในยุคปัจจุบัน และจะช่วยให้สามารถปรับตัว และทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

2.2 การสร้างผลงาน:

ตั้งใจปฏิบัติงานอย่างเต็มความสามารถ และสร้างผลงานที่เป็นประโยชน์ต่อหน่วยงานและประชาชน: มุ่งมั่น ตั้งใจ และทุ่มเท ในการปฏิบัติงาน ให้บรรลุเป้าหมาย และเกิดประโยชน์สูงสุด โดยคำนึงถึงประโยชน์ของส่วนรวม และประชาชนเป็นสำคัญ

นำเสนอผลงานและแสดงศักยภาพให้เป็นที่ประจักษ์: รวบรวม จัดทำ และนำเสนอผลงาน อย่างเป็นระบบ ชัดเจน น่าสนใจ และเข้าใจง่าย เพื่อให้ผู้บังคับบัญชา และผู้ที่เกี่ยวข้อง รับทราบถึงผลงาน และความสามารถของตนเอง

แสวงหาโอกาสในการทำงานที่ท้าทาย และรับผิดชอบงานสำคัญ: การทำงานที่ท้าทาย และรับผิดชอบงานสำคัญ จะช่วยให้มีโอกาส ในการพัฒนาศักยภาพ และสร้างผลงาน ให้เป็นที่ประจักษ์ มากยิ่งขึ้น

2.3 การสร้างเครือข่ายความสัมพันธ์:

สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนร่วมงานและผู้บังคับบัญชา: ปฏิบัติตนอย่างเหมาะสม ให้เกียรติ และให้ความร่วมมือ กับเพื่อนร่วมงาน และผู้บังคับบัญชา สร้างบรรยากาศในการทำงานที่ดี และเอื้อต่อการทำงานร่วมกัน

เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ของหน่วยงาน เพื่อสร้างเครือข่ายความสัมพันธ์: การเข้าร่วมกิจกรรม จะช่วยให้มีโอกาส ได้พบปะ พูดคุย และสร้างความสัมพันธ์ กับผู้คนในวงงาน ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการทำงาน และการเติบโตในสายอาชีพ

สร้างเครือข่าย และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กับบุคคลในสายงานเดียวกัน: การมีเครือข่าย จะช่วยให้ได้รับข้อมูล ข่าวสาร และโอกาสต่างๆ รวมถึงได้รับคำแนะนำ และการสนับสนุน จากผู้ที่มีประสบการณ์

2.4 การปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง:

เปิดใจเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ และปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง: โลกปัจจุบัน มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จำเป็นต้องเปิดใจ และพร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ รวมถึงปรับตัว และพัฒนาตนเอง ให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลง อยู่เสมอ

พัฒนาทักษะที่จำเป็นต่อการทำงานในยุคดิจิทัล: เช่น ทักษะการใช้คอมพิวเตอร์ ทักษะการใช้โปรแกรม ทักษะการสื่อสาร และทักษะการทำงานร่วมกัน ผ่านทางเทคโนโลยี เพื่อให้สามารถทำงาน และติดต่อสื่อสาร ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในยุคดิจิทัล

ติดตามข่าวสาร และความเคลื่อนไหว ของเทคโนโลยีใหม่ๆ และนำมาประยุกต์ใช้ในการทำงาน: การติดตามข่าวสาร จะช่วยให้ไม่พลาด โอกาส และความก้าวหน้าใหม่ๆ รวมถึงสามารถนำเทคโนโลยี มาประยุกต์ใช้ในการทำงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และลดข้อผิดพลาด ได้

3. การปรับเปลี่ยนทัศนคติ:

3.1 ทัศนคติเชิงบวก:

ควรมีทัศนคติเชิงบวกต่อการทำงาน และมองความท้าทายเป็นโอกาสในการพัฒนาตนเอง: การมีทัศนคติเชิงบวก จะช่วยให้มีความสุข และสนุกกับการทำงาน รวมถึงสามารถรับมือ กับปัญหา และอุปสรรคต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ควรมีความมุ่งมั่นและตั้งใจในการทำงาน เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย: การมีความมุ่งมั่น และตั้งใจ จะช่วยให้สามารถฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ และบรรลุเป้าหมาย ที่วางไว้ได้ รวมถึงเป็นแรงผลักดัน ให้พัฒนาตนเอง และก้าวหน้าในหน้าที่การงาน

ควรมีความมั่นใจในศักยภาพของตนเอง และกล้าที่จะแสดงออก: ความมั่นใจ จะช่วยให้กล้าคิด กล้าทำ กล้าแสดงออก และกล้าที่จะเผชิญ กับความท้าทายใหม่ๆ ซึ่งจะนำไปสู่โอกาส และความสำเร็จ ในอนาคต

3.2 การทำงานเป็นทีม:

ควรให้ความร่วมมือและสนับสนุนเพื่อนร่วมงาน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายร่วมกัน: การทำงานเป็นทีม เป็นสิ่งสำคัญ ในการทำงานยุคปัจจุบัน ควรให้ความร่วมมือ ช่วยเหลือ และสนับสนุน ซึ่งกันและกัน เพื่อให้การทำงาน บรรลุเป้าหมาย อย่างมีประสิทธิภาพ

ควรมีการสื่อสารและประสานงานที่ดี เพื่อให้การทำงานมีประสิทธิภาพ: การสื่อสาร และประสานงานที่ดี จะช่วยลดปัญหา และข้อผิดพลาด ในการทำงาน รวมถึงสร้างความเข้าใจ และความสัมพันธ์ที่ดี ระหว่างเพื่อนร่วมงาน

ควรเคารพความคิดเห็นที่แตกต่าง และยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น: การทำงานเป็นทีม ย่อมมีความคิดเห็นที่แตกต่าง ควรเปิดใจรับฟัง และเคารพความคิดเห็นของผู้อื่น รวมถึงนำข้อคิดเห็น มาปรับปรุง และพัฒนา การทำงาน ให้มีประสิทธิภาพ มากยิ่งขึ้น

การแก้ไขปัญหาความก้าวหน้าในอาชีพราชการนั้น ต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกภาคส่วน โดยมุ่งเน้นการสร้างระบบที่โปร่งใส เป็นธรรม และส่งเสริมให้ข้าราชการที่มีความสามารถ ได้มีโอกาสเติบโตในสายอาชีพ รวมถึงการส่งเสริมให้ข้าราชการ พัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้มีความรู้ความสามารถ และทักษะ ที่สอดคล้องกับ ความต้องการของหน่วยงาน และทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลก อยู่เสมอ

error: Content is protected !!